Want het betonen van deze dienst vult niet alleen de tekorten van de heiligen aan, maar is ook een overvloedige bron van vele dankzeggingen aan God, want door dit bewijs van dienstbetoon verheerlijken zij God vanwege de onderdanigheid aan het Evangelie van Christus, overeenkomstig uw belijdenis, en vanwege de gulle handreiking aan hen en aan allen. 2 Korintiërs 9:12–13
 

Een roep vanuit mijn hart. Niet voor mij, maar voor al die broeders en zusters die arbeiden voor het Evangelie en in grote nood zijn.

"Als deze mensen moeten stoppen betekent dat hun dood. Van het kleine beetje support dat ze nu nog hebben kunnen ze in elk geval nog eten kopen... Waar moeten deze mensen anders heen voor hun eten? Terug naar de moskee waar ze vandaan zijn gekomen?"

Deze woorden die John Maasland (Directeur Operatie Mobilisatie Nederland) zei hebben mij nooit meer los gelaten. Diep, diep geraakt door de  nood van zo veel broeders en zusters. Mensen, veelal in moslimlanden, die Jezus leren kennen, zich inzetten voor de verspreiding van het Evangelie in deze, veelal onbereikte, gebieden. Vaak zijn ze een van de weinige Christenen in de omgeving, in elk geval zijn er veel te weinig om in hun onderhoud te kunnen voorzien...

Het stormt dagelijks in mijn hoofd als ik over dit grote probleem nadenk. Waar zijn we als Kerk mee bezig. Hoe kunnen we in zo'n 2.000 jaar zo verandert zijn? Hoe kan de verspreiding van het Evangelie en de nood van onze broeders en zusters die hierin actief zijn ons zo koud laten? Hoe kan het dat onze focus zo ontzettend veranderd is?

Een getuigenis en voorbeeld van de eerste Christenen

"Zij zijn arm als bedelaars maar maken velen rijk." Een van de vele paradoxen uit de anonieme brief geschreven aan Diognetes over de vroege Kerk. Dit was hoe de eerste Christenen leefden, en dit is hoe de buitenwereld het zag. Het is niet gek dat de Kerk in Handelingen zo ontzettend snel groeide. De Christenen leefden daadwerkelijk uit wat ze geloofden. Ze hadden oog voor hun broeders en zusters en hun naasten. Ze gaven en deelden van wat ze hadden met mensen die het nodig hadden, daarin maakte het niet eens uit wat het hen zou kosten en wat ze zelf over zouden houden. De eerste Christenen getuigden niet alleen van Jezus, ze leefde Zijn boodschap ook écht uit. En dat werd gezien. 

Ik kan u sterk aanraden om 2 Korinthe 8-9 eens grondig door te lezen. Paulus schrijft hier over de inzameling voor de Kerk in Jeruzalem. Deze kerk was ontzettend arm, onder andere door de vervolging die ze te verduren hadden. Velen verloren bijvoorbeeld hun banen of bedrijven doordat ze Christen werden. Dit heeft geleid tot grote armoede onder de Christenen in Jeruzalem waardoor Paulus in actie komt en inzamelingen houdt bij de andere kerken om zo te kunnen voorzien in de noden van de Kerk in Jeruzalem. 

In 2 Korinthe 8:2 schrijft Paulus een prachtige paradox over de Christenen in Macedonië ten aanzien van de inzameling voor de Kerk in Jeruzalem:

"namelijk dat, te midden van veel beproeving door verdrukking, de overvloed van hun blijdschap en hun buitengewoon diepe armoede in overvloedige mate geleid hebben tot de rijkdom van hun vrijgevigheid."

En daarna in 2 vers 3–4 

Want, zo getuig ik, zij gaven naar vermogen, ja, boven vermogen, en uit eigen beweging; en zij smeekten ons met veel aandrang dat wij hun genadegave en aandeel in het dienstbetoon aan de heiligen zouden aannemen.

De Macedonische Kerk werd verdrukt. Temidden van deze verdrukking hadden ze overvloed aan blijdschap én buitengewoon diepe armoede. En blijdschap en armoede leidden tot rijkdom van vrijgevigheid. 

Dit deden ze niet met een zuur gezicht, nee ze smeekten dat hun aandeel in het dienstbetoon aan de heiligen aangenomen zou worden. Hoe kan dit? Ik denk dat vers 5 ons daar antwoord op geeft:

"En zij deden niet alleen zoals wij gehoopt hadden, maar zij gaven zich eerst aan de Heere en daarna aan ons, door de wil van God.

De Macedoniërs hadden zich écht aan de Heere gegeven. Ze gaven zich écht als een levend offer (Rom 12:1-2). En dat leidt tot vreugde in God, liefde voor onze broeders en zusters en liefde voor onze naaste. 

Dat maakt geven niet alleen vreugdevol, maar niet geven en je broeders en zusters in nood zien zó pijnlijk dat je liever zelf tekort hebt dan dat je hen tekort ziet hebben. "Ja, boven vermogen, en uit eigen beweging..." En al maakt Paulus duidelijk dat we naar vermogen mogen geven (2 Kor 8:12) zijn de Macedonische Christenen een beschamend voorbeeld voor ons.

Om de vergelijking maar te trekken. 

A. De Kerk in Jeruzalem werd verdrukt en was arm, o.a. doordat ze Christen zijn geworden. 

B. Onze broeders en zusters wereldwijd die zich inzetten voor het evangelie, zijn zeer arm doordat ze Christen zijn geworden.

A. De Kerk in Macedonië gaf dóór hun blijdschap én buitengewoon diepe armoede, overvloedig. Boven vermogen. Met veel aandrang. Tot een getuigenis voor de wereld. 

B. Wij leven in een rijk land waarin velen van ons welgesteld zijn. Maar wat doen wij? Is hoe wij met deze zendelingen omgaan een getuigenis? Raakt het ons écht wat er gebeurt? En als we hiervoor geven, geven we dan met vreugde? Willen we écht geven, in dit geval voor onze broeders en zusters in nood? 

Ik kan zo nog even door gaan. Toets uw/jouw hart. Hoe staan we ervoor?

Ik zal hier binnenkort een blog over schrijven waarin ik dieper in zal gaan op 2 Korinthe 8.

Wat kan ik doen en waarom zou ik dit via jou doen?

Het eenvoudige antwoord is door woorden en daden betrokken zijn op de verspreiding van het Evangelie en bij onze broeders en zusters in nood. Door voor hen te bidden en door hen ook financieel te ondersteunen. En daar kom ik in het plaatje. Hoe weet je namelijk wie deze zendelingen zijn? Hoe weet je welke zendelingen support nodig hebben? Hoe weet je zeker dat het geld op de goede plek terecht komt? 

Ik werk hiervoor samen met Operatie Mobilisatie. Door hun grote netwerk staan we in contact met veel zendelingen die in deze ingrijpende situaties zitten. Op deze manier kunnen we via Operatie Mobilisatie op een betrouwbare en transparante manier zorgen dat het geld rechtstreeks uitkomt bij de juiste mensen. 

Wat is het voordeel om als kerk/gemeente partner te worden?

Door als kerk/gemeente partner te worden help je én mee aan de verspreiding van het Evangelie én kan je, waar gewenst, hier een gezicht aan koppelen. Ik wil graag met u en uw gemeente optrekken om aandacht voor Gods missie te stimuleren binnen de gemeente. Dit kan door de gemeente betrokken te houden bij de missie waar ik actief ben in Zuid-Spanje, door de mogelijkheid voor groepen of individuen om ook daadwerkelijk naar Spanje te komen en het zelf te ervaren, door mij (waar mogelijk) voor speciale momenten in de gemeente te laten komen om rechtstreeks te kunnen delen over Gods missie etc. 

Op deze manier hopen we een win-win situatie te creëren. De gemeente (nog meer) betrekken bij en enthousiast maken voor Gods missie, ervoor zorgen dat het evangelie verspreid kan worden onder de minst bereikten en ook die zendelingen daar in hun levensonderhoud kunnen voorzien. 

*Dit project en verlangen is iets dat nog in ontwikkeling is. Neem bij interesse contact op, dan kunnen we kijken wat er nu al mogelijk is. 

Bij vragen of interesse: